Hoe krijg je een PCOS diagnose en hoe wordt het behandeld?

Heb je het vermoeden dat je Polycysteus Ovarium Syndroom (PCOS) hebt? Dan wil je natuurlijk weten hoe je hier een definitieve diagnose voor kunt krijgen. Hiervoor zijn enkele onderzoeken nodig, die medisch specialisten in het ziekenhuis zullen uitvoeren. Hier lees je hoe het diagnosetraject voor PCOS verloopt.

Wanneer heb ik PCOS?

Je krijgt de diagnose PCOS als je twee of drie van de volgende symptomen hebt:

• Een onregelmatige of uitblijvende menstruaties (7 of minder menstruaties in het afgelopen jaar)
• Meer dan 12 cysten op je eierstokken
• Verhoogde waarden van mannelijke hormonen of symptomen die hierop wijzen, zoals overbeharing, hoofdhaaruitval en acne.

Uitblijvende menstruaties

Een van de eerste tekenen van PCOS is een afwijkende menstruatiecyclus. Je wordt niet of amper (meer) ongesteld, of je menstrueert wel, maar anders dan normaal. Ook kun je moeite hebben met zwanger worden. Dit komt doordat bij PCOS wel ongesteld kunt worden, maar een eisprong uitblijft. Waar normaal gesproken elke maand een eicel tot rijping komt, is dit proces bij iemand met PCOS verstoord.

Het kan zijn dat je recent met de anticonceptiepil bent gestopt, maar je cyclus niet op gang komt. Dit is het moment waarop velen ontdekken dat ze PCOS hebben. Dankzij de pil heb je namelijk wel elke maand een bloeding, maar die bloeding is niet afkomstig van een onbevruchte eicel. Wanneer je de pil niet slikt, bestaat de bloeding van je menstruatie uit opgeruimde eicellen. Doordat eicellen bij PCOS niet of amper worden aangemaakt, worden de bloedingen na het stoppen van de pil minder, of blijven ze zelfs helemaal uit.

Cysten op eierstokken: echoscopisch onderzoek

Bij een vermoeden van PCOS zul je een echoscopisch onderzoek krijgen. Een vaginale echo geeft een goed beeld van jouw eierstokken. De arts brengt hierbij een dunne staaf in je vagina: de echoprobe. Deze zet geluidsgolven om in beeld. Zo kan de arts zien hoeveel cysten, oftewel blaasjes, er op jouw eierstokken zitten. Ook wordt gelet op de grootte van de blaasjes en je eierstokken.

Iemand zonder PCOS heeft tussen de 3 tot 8 blaasjes. Bij PCOS zijn dat er meestal meer dan 12.

Bloedwaarden

Bij PCOS is er vaak sprake van afwijkingen in de hormoonhuishouding. Om die reden zul je een bloedonderzoek krijgen, waarbij naar de volgende hormonen gekeken wordt:

• Follikelstimulerend hormoon (FSH): dit hormoon helpt de follikels groeien en zorgt voor de aanmaak van oestrogeen. Bij PCOS zijn de FH-waarden lager.
• Luteïniserend hormoon (LH): wekt de eisprong op en stimuleert de oestrogeenproductie.
• Testosteron: het ‘mannelijk’ geslachtshormoon dat bij PCOS voor acne en overbeharing zorgt. Dit is bij PCOS hoger dan normaal.
• Oestrogeen: verdikt het baarmoederslijmvlies.
• Progesteron: bereidt het baarmoederslijmvlies voor op het innestelen van de eicel.
• Prolactine: een hormoon dat wordt aangemaakt wanneer je borstvoeding geeft en de eisprong onderdrukt.
• Insuline (bloedsuiker): om insulineresistentie uit te sluiten, kan naar je bloedsuikerwaarden worden gekeken.

Heb je klachten die horen bij PCOS?

Heb je vragen over PCOS of wil je graag dat een medisch professional met jou naar je symptomen kijkt? Vraag dan via ons platform een gezondheidstest aan of boek een speeddate van 30 minuten met een medische specialist. Deze kan al je vragen beantwoorden en kijken welke stappen je het beste kunt zetten om een diagnose gesteld te krijgen.

‍